I will give it back to the community!

Het is een groot feest om Isack te spreken. 10 jaar geleden was hij één van de eerste kinderen die in ons hulpprogramma kwam. En nu zien we een boom van een kerel voor ons op het scherm, vol visie en kracht!

Isack vindt het goed dat we zijn verhaal in Nederland delen. Hij hoopt er anderen mee te inspireren en daarmee laat hij meteen iets van zijn hart zien. Want Isack wil van de wereld een betere plaats maken. Maar laten we beginnen bij het begin.

Isack, wat herinner jij je er nog van 10 jaar geleden?

Hij begint direct te vertellen. “De dag van de grote verrassing! We moesten onze ogen dicht doen terwijl de begeleiders Geoffry en Mathew iets achter ons legden. We stonden met 10 jongens op een rijtje en we mochten pas kijken als we tot 10 hadden geteld. En toen kregen we allemaal een paar voetbalschoenen en een set sportkleding. Het was een geweldig moment. Vlakbij ons gezinshuis was een groot veld en daar hebben we met Geoffrey heel wat potjes voetbal gespeeld.”

Isack gaat verder: “Wat ik nooit meer zal vergeten is de dag dat ik naar school mocht. Ik zie nog helemaal voor me dat we met uncle Mathew de papieren gingen invullen. Mijn leven veranderde totaal!”

En dan komen er nog veel meer herinneringen boven. Dat Annette op bezoek kwam met allerlei spelletjes, vooral Twister! 😊 Ook de jaarlijkse dagjes uit kan hij zich nog goed herinneren. Hij ging voor het eerst in zijn leven zwemmen. Hij weet ook nog dat ze ontzettend geschrokken waren dat één van de jongens gebeten was door een giftige kwal en direct naar het ziekenhuis moest.

Over je veilig voelen.

Hoewel hij zijn moeder mistte in het opvanghuis, heeft hij het geweldig gevonden met uncle Mathew en Geoffry. Mathew was er gewoon altijd! Hij bad met ze en vertelde uit de bijbel. Hij hielp met het huiswerk en ze deden veel spelletjes. Ook de liedjes met de gebaren vond Isack superleuk. Mathew was geweldig en jaren later heeft Isack hem nog eens bezocht, toen hij getrouwd was met Mercy en zij hun eerste kindje kregen.

Isack, hoe was het om na 10 maanden in het gezinshuis weer terug te gaan naar je moeder?

“Ik vond het lastig omdat ik mijn vrienden heel erg mistte. Hoewel ik in het gezinshuis mijn moeder mistte, vond ik dit toch echt heel moeilijk. We hebben zo’n geweldige tijd gehad en het heeft me zo goed gedaan nadat we thuis in een crisissituatie zaten. Maar het warme hart van mijn moeder was uiteindelijk ook weer heerlijk.”

Waar ben je trots op?

“Allereerst ben ik absoluut trots op het feit dat ik één van “de eerste Tan-kids”  ben die naar school kon gaan. Ik kon van de basisschool naar de middelbare school gaan en in juli 2024 ga ik mijn beroepsdiploma binnenhalen. Verder ben ik trots op mijn ontwikkeling. Ik ben integer, hard werkend en kan ik goed adviezen aannemen.

“Thanks to God and God alone!” zegt Isack regelmatig tussendoor.

Kun je een voorbeeld noemen van een advies dat jij hebt aangenomen?

“Ik herinner me heel goed dat een leerkracht van de middelbare school rustig met mij ging zitten om over mijn toekomst te praten. Ze stelde goede vragen over wat mij motiveert in het leven. En toen adviseerde ze mij om Community Development te gaan studeren, omdat ik dan van invloed kon zijn in de maatschappij. Iedereen om mij heen had het alleen maar over doorgaan naar Form 5 en 6, of over een technische opleiding. Door de gesprekken met deze leerkracht wist ik dat ik iets anders wilde. Dit past zo goed bij mij!”

Wat raakt jou?

“Ik vind het ongelofelijk om te zien dat kinderen zo weinig bescherming krijgen. Hij lijkt wel alsof niemand er iets aan doet dat kinderen in ons land zo wreed gestraft worden! Zelf heb ik als kind ook een hele moeilijke tijd gehad nadat mijn vader overleed. Maar nu weet ik dat het anders kan en die verandering wil ik gaan brengen. Ik wil de belangen van kinderen gaan behartigen en als kinderbeschermer maatschappelijke invloed uitoefenen.”

We hebben nog een poosje doorgepraat waarbij we Isack lieten weten dat zijn verhaal ons enorm raakt en bemoedigd. Dat er zoveel kracht zit in het sponsoren en begeleiden van één kind!

Eén kind, dat verandering gaat brengen in zijn land. Ook verwonderen we ons te zien dat het de jongeren zelf zijn die ons werk voortzetten. Dit is het eerste verhaal in de serie “10 jaar Tan-kids”